Tomas International

Pamiętacie swoje doświadczenia w pierwszej pracy? Musieliście parzyć kawę czy ktoś powierzył wam dużo bardziej odpowiedzialne zadania? Ponoć nieliczni mogą liczyć na prawdziwe wsparcie mentora. De facto przejście z etapu edukacji do rynku pracy jest dla wielu młodych ludzi czymś w rodzaju traumy. Jak zderzenie dwóch światów. Nawet jeśli po pewnym czasie, ale też do pewnego momentu swojego rozwoju zawodowego, nadal jesteśmy jumperami. Pracownik też poszukuje swojej drogi, szuka właściwego miejsca, ale też właściwych ludzi.

Młody pracownik, jak pokazują różnorodne raporty, jest najczęściej poszukiwany na rynku pracy. I tej pracy najczęściej też szuka. Jest jednak często wyposażony w wiedzę teoretyczną, ale nie ma wiedzy praktycznej. Można go zatem kształtować, stosując odpowiednie strategie mentoringu. Mając poniżej 25 lat dopiero wkraczamy na rynek pracy, a jego reguły są twarde. Często nie pokrywają się z naszymi wyobrażeniami na temat pracy( „skończyłam studia – liczę na świetną pracę”, „ przecież przez tyle lat się uczyłem”, itp., itd.).

Przypominacie sobie, jak się czuliście i czego oczekiwaliście od zaganianych ludzi, wtopionych już w tryb obowiązków.

1. Jeżeli na waszej drodze stanął opiekun/mentor w pełnym tego słowa znaczeniu, to połowa sukcesu.
2. Jeśli przekazał wam część ze swojej fachowej wiedzy, to drugie pół sukcesu.
3. Jeśli nauczyliście się tą wiedzą zarządzać, jesteście szczęściarzami.

Jak to wyglądało wówczas z punktu widzenia mentora lub pracodawcy, co myśli wówczas zaganiany często opiekun. Musi kogoś prowadzić za rękę, przekazywać wiedzę, jeśli potrafi. Na dodatek wypełnia swoje codzienne obowiązki. Zadanie wprowadzenia młodego człowieka w strukturę jakiejkolwiek firmy nie jest przysłowiową bułką z masłem. Zawsze należy widzieć w tym:

1. Ogromną odpowiedzialność.
2. Duże wyzwanie.
3. Ale też – możliwość wniesienia młodego potencjału w niektórych dziedzinach gospodarki.