Tomas International

W myśl przepisów prawa pracy (art.152 Kodeksu pracy) obowiązkiem pracodawcy jest udzielanie pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym uzyskał on do niego prawo.

Jakie są odstępstwa od tej zasady? Dopuszczalne są tylko w wyjątkowych przypadkach. Są one ściśle określone w przepisach. Urlop wypoczynkowy udzielany pracownikowi w terminie późniejszym niż rok kalendarzowy, w którym pracownik nabył do niego prawo – jest urlopem zaległym. Zgodnie z przepisem art.168 Kodeksu pracy granicą czasową udzielenia urlopu zaległego jest 30 września następnego roku kalendarzowego, niezależnie od tego czy przyczyny powodujące to przesunięcie zależą od pracodawcy czy pracownika.

Omawiany obowiązek nie dotyczy udzielanych zgodnie z art.1672 Kodeksu pracy czterech dni urlopu na żądanie pracownika. Uprawnienie do tego urlopu przysługuje na dany rok kalendarzowy. W związku z tym, jeśli nie wykorzystamy tego urlopu w danym roku, nie przechodzi  on na rok następny.

W sytuacji kiedy pracownik uprawniony do 26 dni urlopu wypoczynkowego nie wykorzystał w 2012 roku 8 dni urlopu, w tym 4 dni urlopu na żądanie, w 2013 roku pracownik będzie miał 4 dni urlopu zaległego.

Jednak obowiązek wykorzystania zaległego urlopu do 30 września 2013 roku, będzie dotyczył tylko 4 dni urlopu wypoczynkowego. Pozostałe 4 dni urlopu zaległego były niewykorzystanym w 2012 roku urlopem na żądanie.     

Poza tym zgodnie z art.1672 Kodeksu pracy w danym roku kalendarzowym przysługują nam tylko 4 dni urlopu na żądanie i w sytuacji, kiedy nie wykorzystamy 4 dni urlopu na żądanie – 4 dni urlopu przechodzą na rok następny, ale już jako zwykłe, a nie zaległe dni urlopu.