Tomas International

Każdy z nas poza wiedzą nabytą i mniejszym lub większym doświadczeniem zawodowym posiada różnorodne zdolności, możliwości czy wręcz talenty.

Bywa, że przestajemy je rozwijać, zapominamy o pielęgnowaniu ich w codziennej pracy.

Spróbujmy potraktować nasze talent jak wymagający odpowiedniego traktowania zawodowy proces samodoskonalenia.

Pamiętacie swoje doświadczenia w pierwszej pracy? Musieliście parzyć kawę czy ktoś powierzył wam dużo bardziej odpowiedzialne zadania? Ponoć nieliczni mogą liczyć na prawdziwe wsparcie mentora. De facto przejście z etapu edukacji do rynku pracy jest dla wielu młodych ludzi czymś w rodzaju traumy. Jak zderzenie dwóch światów. Nawet jeśli po pewnym czasie, ale też do pewnego momentu swojego rozwoju zawodowego, nadal jesteśmy jumperami. Pracownik też poszukuje swojej drogi, szuka właściwego miejsca, ale też właściwych ludzi.

Przerwa na kawę przedłużająca się w nieskończoność, wycieczki po firmie – do ksero, do drukarki, do kadrowej, do współpracownika, aby zadać mu jakiekolwiek pytanie, do okna, na papierosa… Przeglądanie Internetu, czytanie i odpowiadanie na prywatne maile, zakupy w sieci, plotki z koleżanką siedzącą naprzeciwko… Uff – pretekstów, by choć na chwilę oderwać się od pracy, znajdzie się mnóstwo. Wystarczy chcieć. I nagle okazuje się, że czasu na pracę w pracy wcale nie zostaje tak dużo. A przecież szef, gdy zatrudnia, zawsze ma nadzieję, że w nowej osobie znajdzie zaangażowanego, zmotywowanego,  oddanego firmie – co najważniejsze – wydajnego pracownika.